دانشنامه اسلامی
جزء نزد محدثان عبارت از صورت تألیف شدۀ احادیثی است که از فردی واحد از صحابه، تابعین یا عالمان پسین نقل شده باشد، یا از حیث موضوع به مطلبی واحد از مطالب مورد بحث در کتـب جامـع ــ البته بـا امکان بسطـی بیشتـر ــ اختصاص یابد، مقید به محدودیت خاصی از علو اسانید ــ مانند ثنائیات و عشاریات ــ و یا صرفاً متضمن برخی فوائد حدیثی باشد. انواع جزءهای حدیثی جزء های حدیثی خود بر چند گونه اند: جزءهایی که در تقابل با کتب مسانید محدود خود را به بخشی از مسانید اختصاص داده اند، جزءهایی که در تقابل با جوامع محدودۀ خود به بخشی از موضوعات اختصاص دارند، جزءهایی که به اوصاف خاصی در سند مقید هستند، و جزءهایی که صرفاً مجموعه ای کوچک از احادیث اند، بدون آن که به انتخاب خاصی مقید باشند. کاربرد واژه نزد محدثان نزد محدثان «جزء» نوعی عنوان برای یک نوشته نیست و بسیاری از اجزاء ممکن است عنوان هایی دیگر را برخود حمل کنند؛ در واقع جزء اصطلاحی است که می تواند طیف وسیعی از کتابهای بدون عنوان را در خود جای دهد و از سدۀ ۳ق/۹م به بعد جایگزین اصطلاحات مبهمی مانند کتاب، صحیفه و نسخه شده است. در مجموع می توان گفت بیش تر ملاک های تدوین که در کل میراث حدیثی وجود دارد، در مقیاسی کوچک تر در تدوین اجزاء حدیثی دیده می شود و اجزاء با توجه به حجم اندک، زمینه ای برای تحقق این تنوع تألیفی بوده اند. اجزاء حدیثی و کتاب سازی
