اصبع خفان

نیست آن جنبش که در اصبع تراست پیش اصبع یا پسش یا چپ و راست

در اصبع عشقم چو قلم بیخود و مضطر طومار نویسم من و طومار ندانم

من میان اصبعین حکم حقم چون قلم در کف موسی عصا گاهی و گه افعیستم

گفت یک اصبع چو بر چشمی نهی بیند از خورشید عالم را تهی

همی‌رسد به عنان‌های آسمان دستش که اصبع دل او خاتم وفا دارد