ادات استغراق

[ویکی فقه] واژه دال بر شمول و فراگیری را ادات استغراق گویند.
« استغراق » به معنای غرق کردن، شامل شدن و دربرگرفتن، و «ادات استغراق» اداتی است که معنای استغراق دارد.
نمونه قرآنی
بعضی از این ادوات در قرآن کریم عبارتند از:۱. «کل:» اسمی است که برای استغراق افراد نکره به کار برده می شود؛ مانند: (کل نفس ذآئقة الموت)؛ «هر جانداری چشنده (طعم) مرگ است». گاهی «کل» برای جمع و استغراق مجموع معرفه نیز استفاده شده است؛ مانند: (وکلهم آتیه یوم القیامة فردا)؛ «و روز قیامت همه آنها تنها به سوی او خواهند آمد». و گاهی نیز برای استغراق اجزای مفرد به کار گرفته شده است؛ مانند: (... کذلک یطبع الله علی کل قلب متکبر جبار)؛ «این گونه خدا بر دل هر متکبر و زورگویی مهر می نهد». البته طبق قرائتی که « قلب » به «متکبر» اضافه شده است.۲. ال: (... وخلق الانسان ضعیفا)؛ «و (می داند که) انسان ناتوان آفریده شده است».

💡 تا الف لام شود شامل افراد همه اندر آن وقت ‌کزو قصدکنند استغراق

💡 سئوال کردند از اشارت گفت: اشارت مستغنی است از عبارت و یافتن اشارت بحق استغراق سرایر است از عبارت صدق.

💡 توضیح مهم مولوی آن است که این دعوی از هرکس و در هر حال روا نیست، بلکه اگر از سالکی مجذوب، در حال استغراق و بی‌خودی «اناالحق» سر زند، می‌توان آن را با چشم‌پوشی به معنای «هوالحق» دانست.

💡 مرد بحری دایما بر تخته خوف و رجا است چونک تخته و مرد فانی شد جز استغراق نیست

💡 موج عشقت تخته هستی ما را در ربود کار ما اکنون در این دریا جز استغراق نیست

💡 حالت تفکر و مراقبه دیانا و پیوست به مبدأ یا فنا و استغراق و در نهایت ترکیب بخشیدن به وحدت انسانی و عالم.