[ویکی فقه] احمد بن عبدالصمد مازندرانی اصفهانی، از نویسندگان اصفهان در قرن چهاردهم هجری بوده است. احمد بن عبدالصّمد مازندرانی اصفهانی، از فضلاء و نویسندگان کتب در قرن چهاردهم هجری است. در تاریخ جمعه ۲۳ ربیع الاوّل سال ۱۳۰۵ نسخه ای از کتاب تریاق فاروق تالیف میرزا محمّدحسین شهرستانی را به خطّ نسخ کتابت نموده است. نسخه به شماره ۷۳۱۸ در کتابخانه آیت اللّه مرعشی در قم موجود است. حسینی اشکوری، سید احمد، فهرست مرعشی، ج۱۹، ص۱۱۲. ۱. ↑ حسینی اشکوری، سید احمد، فهرست مرعشی، ج۱۹، ص۱۱۲. منبع مهدوی، سیدمصلح الدین، اعلام اصفهان، ج۱، ص۴۲۴. ...
جمله سازی با احمد بن عبدالصمد مازندرانی اصفهانی
واژه کَلار (kalār) دگرگون گشته واژه کَلاک (kalāk) و کَلات (kalāt) در مفهوم قلعه هست که در زبان مازندرانی به‌صورت کَلا (kalā) و کُلا(kolā) تلفظ می‌شود و در مفهوم دژ و آبادی مجهز به جایگاه دفاعی می‌باشد و این واژه در اکثر نام روستاهای مازندران از تنکابن تا گرگان دیده می‌شود.
این روستا در دهستان میان‌رود (نور) قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، جمعیت آن ۵۴۸ نفر (۱۴۲خانوار) بوده‌است. مردم این روستا به زبان مازندرانی صحبت میکنند.
در جلد دوم کتاب راهنمای زبان‌های ایرانی در فصل دوره ایرانی نو (گویش‌های حاشیه خزر و گویش‌های شمال‌غرب ایران)، محدوده زبان‌های گیلکی و مازندرانی به‌ترتیب زیر مشخص شده است:
اورنگ واژه‌ای مازندرانی است. معادل فارسی اورنگ نارنجی می‌باشد.
در خصوص مرز غربی زبان مازندرانی نظرات مختلفی توسط زبان‌شناسان ابراز شده است.
مردم مازندران در طول تاریخ زبان خود را تبری و مازندرانی نامیده‌اند و برای خود یک هویت تبری مجزا از بقیه اقوام در نظر می‌گرفتند. مردم مازندران به شعرهای آوازی خود تَبَری و ' تَوری"می‌گویند. در طول تاریخ در تمام اسناد و منابع تاریخی زبان اهالی مازندران به طبری و مازندرانی معروف بوده‌است. در جدول زیر نام زبان مردم مازندران در طول تاریخ آورده شده‌است.
