گنده چی

عبارت «گنده چی» در منابع معتبر فارسی به معنای «کوفته کوچک» یا «کوفته‌ای که از خمیر ساخته شده و در میان آتش می‌پزند» آمده است. این واژه در لغت‌نامه دهخدا به‌صورت مرکب از «گنده» (کوفته بزرگ) و «چی» (پسوند تصغیر) ذکر شده است. در ادبیات فارسی، به‌ویژه در اشعار بسحاق اطعمه، این اصطلاح برای اشاره به نوعی کوفته کوچک به کار رفته است. در فرهنگ فارسی نیز «گنده چی» به‌عنوان کوفته‌ای کوچک تعریف شده است. این واژه در متون کهن فارسی برای اشاره به نوعی خوراکی سنتی استفاده می‌شده است. در مجموع، «گنده چی» به معنای کوفته کوچک است که در گذشته در آشپزی سنتی ایرانی مورد استفاده قرار می‌گرفته است.

لغت نامه دهخدا

گنده چی. [ گ ُ دَ / دِ ] ( اِ مرکب ) رشیدی در ذیل گُنده آرد: کوفته که مدور و بزرگ ساخته در میان آتش اندازند، و گنده چی تصغیر آن یعنی گنده کوچک، احمد اطعمه گوید:
تا که بود گنده چی امرد ابروترش
تا که بود حلقه چی شاهد شیرین دهن.بسحاق اطعمه.رجوع به گنده شود.

فرهنگ فارسی

( اسم ) کوفت. کوچک: تا که بود گنده چی امرد ابرو ترش تا که بود حلقه چی شاهد شیرین دهن. ( بسحاق اطعمه )

جمله سازی با گنده چی

چو نئی خندان ریشی چندان خوش ولوشم کردی نیک ریش تو برآمد خوش ریش ای گنده