چماچم

لغت نامه دهخدا

چماچم. [ چ َ چ َ / چ ُ چ ُ ] ( اِ ) پیشانی را گویند و به عربی ناصیه خوانند. ( برهان ). پیشانی بود. ( جهانگیری ) ( رشیدی ). بمعنی ناصیه و پیشانی. ( انجمن آرا ) ( آنندراج ):
به درگاه قصر رفیعت نهاده
ملوک عجم از تفاخر چماچم.حکیم نزاری ( از جهانگیری ).|| موی پیشانی و ناصیه. ( ناظم الاطباء ).

فرهنگ فارسی

پیشانیرا گویند و به عربی ناصیه خوانند. به معنی ناصیه و پیشانی

جمله سازی با چماچم

چماچم یک اندیس غیرفلزی است که در حوالی شهر کوه اناران استان ایلام قرار دارد و مادهٔ معدنی موجود در آن، نمک است.