پاوین

لغت نامه دهخدا

پاوین.[ وی ی ُ ] ( اِخ ) نیکلا. روحانی فرانسوی و کشیش آلِث. مولد در 1597م./ 1005 هَ. ق. در پاریس و وفات در 1677م./ 1087 هَ. ق. وی به تقدس مشهور ولی بر اثر دوستی با ژان سِنیست ها مورد شک و ظن دربار پاپ گشت. برادرزاده او اتین مردی ادیب بود. مولد بسال 1632م.1041/ هَ. ق. در پاریس و وفات در سنه 1705م.1116/
هَ. ق.

فرهنگ فارسی

روحانی فرانسوی

جمله سازی با پاوین

در پاوین سلطنتی قلعه یزدگرد مربوط به دوره پارتی، طرحهای سواستیکا و ویره وجود دارد. در دورهٔ ساسانی، در مجموعه عظیم سازه‌های بیشاپور، طاقچه‌هایی با طرح‌های سواستیکا تزیین شده‌است.
در پاوین سلطنتی قلعه یزدگرد مربوط به دوره پارتی، طرحهای سواستیکا و ویره وجود دارد. در دورهٔ ساسانی، در مجموعه عظیم سازه‌های بیشاپور، طاقچه‌هایی با طرح‌های سواستیکا تزیین شده‌است.