ننسها

 نُنسِهَا، این فعل به معنای به تأخیر انداختن یا به عقب انداختن است. این معنا بیانگر آن است که موضوع مورد بحث، چه کیفر و چه وقوع حادثه‌ای، برای مدت معینی به تعویق افتاده و تحقق آن در زمان دیگری مقرر گردیده است. علت جزم بودن این فعل، قرار گرفتن آن در سیاق شرط است؛ بدین صورت که این جمله، شرطی برای وقوع جمله‌ی پس از خود محسوب می‌شود. در دستور زبان عربی، افعالی که پس از ادات شرط بیایند، اغلب مجزوم می‌شوند و این جزم، نشان‌دهنده‌ی وابستگی و ارتباط معنایی عمیق میان دو بخش شرط و جواب شرط است. بنابراین، نُنسِهَا به عنوان یک فعل مضارع مجزوم، در حقیقت محملی است برای بیان این مفهوم که تأخیر در یک امر، منوط و مشروط به تحقق امری دیگر در آینده است. این ساختار نحوی به زیبایی بر پیوند اجزای جمله و تأثیرپذیری آن‌ها از یکدیگر تأکید می‌ورزد.