کتاب نفحة الریحانة و رشحة طلاء الحانة تألیف محمدامین بن فضل‌الله محبی، از آثار ارزشمند در حوزه تذکره‌نویسی ادبیات عرب به‌شمار می‌رود. این اثر، که به شرح احوال ادیبان و شاعران عرب در سده یازدهم هجری می‌پردازد، به زبان عربی نوشته شده و در قالب شش جلد منتشر شده است. ساختار کتاب مشتمل بر هشت باب است که در هر باب، پس از توصیف موقعیت جغرافیایی و ویژگی‌های هر منطقه، شعرا و ادبای آن ناحیه معرفی شده‌اند. دو نسخه تحقیق‌شده از این کتاب توسط احمد عنایه و عبدالفتاح محمد حلو ارائه شده که هر یک با مقدمه‌ای مفصل در معرفی مؤلف و روش تصحیح اثر همراه است.
در باب نخست کتاب که جلد اول و بخشی از جلد دوم را شامل می‌شود، شاعران و ادیبان منطقه دمشق و پیرامون آن مانند شام، قدس، جبل‌عامل، بقاع، طرابلس، حمص و حماه بررسی شده‌اند. مؤلف در این بخش، ضمن اشاره به خاندان‌های ادیب‌پرور دمشق همچون آل حمزه، عماد و نابلسی، به ترجمه احوال ۱۰۳ تن از بزرگان علم و ادب پرداخته است. آغازین فرد معرفی‌شده در این باب، ابوبکر بن منصور عمری و واپسین آن، حسن بن محمد معروف به ابن‌اعوج است.
نگارش کتاب با سبکی ادبی و همراه با عبارت‌پردازی‌های شاعرانه صورت گرفته و رویکرد مؤلف در تلفیق جغرافیای تاریخی با زیست‌نامه‌های ادبی، بر غنای محتوایی آن افزوده است. این اثر نه‌تنها به‌عنوان مرجعی برای شناخت ادبای سده یازدهم قمری کاربرد دارد، بلکه از طریق تحلیل فضای فرهنگی و اجتماعی آن دوره، در مطالعات تاریخ ادبیات نیز جایگاه ویژه‌ای دارد.
