ملازمه امر به شی ء و نهی از ضد

[ویکی فقه] بحث از تلازم یا عدم تلازم میان امر به چیزی با نهی شرعی از ضدّ آن را ملازمه امر به شیء و نهی از ضد گویند.
ملازمه امر به شیء و نهی از ضد، به این معنا است که هرگاه مولا به چیزی امر کند، آیا نهی از ضد آن را اقتضا دارد یا خیر؛
← مثال
این مسئله مورد اختلاف علمای اصول می باشد؛ آنان در این جا از مسائل ذیل گفت و گو می کنند:
← از مسائل اصولی
ملازمه امر به شیء و نهی از ضد عام؛ملازمه امر به شیء و نهی از ضد خاص.

💡 در این بازار هر بنگاه به‌طور مستقل برای کالای خود قیمت‌گذاری می‌کند و نیاز به در نظر گرفتن اثر تصمیم خود بر تصمیم قیمتی دیگر بنگاه‌ها ندارد. این امر به این دلیل است که بازار به قدری بزرگ است که اثر تصمیم یک نفر روی کل بازار قابل صرف نظر است.

💡 ((قاضى امر به معروف يا قاضى عمومى )) عبارت است از كسى كه بر مبناى مسؤوليتعمومى امر به معروف، رسيدگى به اختلافات و دعاوى نموده و از اين طريق، افراد راوادار به تسليم به حق و اجراى عدالت كند.

💡 پس هر كه امر به معروف كند پشت مؤ من را محكم ساخته، و هر كه نهى از منكر كند بينىكافر را به خاك ماليده، و هر كه در جبهه ها پايدارى كند به عهد و وظيفه خودعمل نموده و هر كه با فاسقان كينه ورزد براى خود خشم گرفته و هر كه براى خدا خشمبگيرد حقيقتا مؤ من است پس اين است ايمان و پايه هاى آن.

💡 اما اينكه استدلال كنيم براى حرمت كالبدشكافى به احاديثى كه نهى كرده از مثله كردنانسان، اين صحيح نيست و اين امر به اين خاطر است كه نهى از مثله كردن ممكن است از اينجهت باشد كه غرض از مثله، تشفى باشد و تشفى امر عقلايى نيست، به خلافكالبدشكافى كه به آن غرض عقلايى مطلوب و مورد رغبت تعلق مى گيردمثل تعلّم و مانند آن.