معاطی

لغت نامه دهخدا

معاطی. [ م َ ] ( ع ص، اِ ) ج ِ مِعطاء. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد )( ناظم الاطباء ). و رجوع به معطاء و ماده بعد شود.
معاطی. [ م َ طی ی ] ( ع ص، اِ ) ج ِ مِعطاء. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ) ( ناظم الاطباء ). ج ِ معطاء به معنی بسیار دهش دهنده. ( آنندراج ). و رجوع به معطاء شود.