[ویکی فقه] یکی از مسائل مهم فقهی، مسائل قاعده احترام اموال مردم می باشد. ← حرمت اموال غیر مسلمانان ۱. ↑ العروة الوثقی، ج۵، ص۱۴۶. قواعد فقه،ج ۱،ص ۲۱۷،برگرفته از مقاله«مسائل قاعده احترام اموال مردم» ...
جمله سازی با مسائل قاعده احترام اموال مردم
اسلحه کشی برای ترساندن مردم حکم محاربه دارد. فقهای اسلام در تعریف محارب گفتهاند «کل من جرد السلاح لاخافه الناس». هر کس در هر جا به روی مردم برای ترساندن اسلحه بکشد محارب است. محارب کسی است که با تهدید به مرگ، اموال مردم را غارت کند. افراد شرور که با چاقوکشی به جان و مال و نوامیس مردم تجاوز میکنند محارب هستند.
از ديوار پائين آمد و بعد از آن، دزدى، شراب، قمار و از تمام آلودگى ها توبه كرده وصفات زشت را كنار گذاشت. از همه بسوى خدا هجرت كرد، از همه دورى گزيد تا حدىكه براى او مقدور بود، اموال مردم را به صاحبانشان پس داد، حقوق الهى را ادا كرد ومُلقَّب به ((شيخ الحَرَم )) گرديد.(116)
و همانگونه كه امام كاظم (ع ) خبر داده بود، بعد از او، افراد خاندان او با هم اختلافنمودند، و دستشان به اموال مردم دراز بود و كارشان به افلاس كشيد (مفلس شدند، وقرضشان بيش از اندوخته و در آمدشان بود). (278)
اين بحث براى كاركنان ادارات و مسئولان از اين جهت حائز اهميت است كه خاصيتكنترل كنندگى دارد؛ يعنى هر مسئول و كارمندى مى فهمد كه تمامى كردارهايش ثبت وضبط مى شود و در قيامت در جلو چشمانش تجسم مى يابد. اگر اين نكته را فهميد و بهآن متذكر شد، ديگر خطا نمى كند، رشوه نمى گيرد و به حيف وميل اموال مردم و اختلاس نمى انديشد. فكر قيامت و حساب و كتاب و تجسماعمال او را از اين كارها باز مى دارد.
از ديوار پايين آمد و بعد از آن، دزدى، شراب، قمار و هر چه را كه احيانا به آن مبتلابود، كنار گذاشت. از همه هجرت كرد، از تمام آن آلودگيها دورى گزيد، تا حدى كهبرايش مقدور بود اموال مردم را به صاحبانش پس داد، حقوق الهى را ادا كرد و كوتاهىهاى گذشته را جبران نمود. تا جايى كه بعدها يكى از بزرگان گرديد، نه فقط مردباتقوايى شد كه مربى و معلمى نمونه براى ديگران گرديد.(38)
شحيح از بخيل بدتر است و گناهش بيشتر است. همانابخيل به آنچه كه خود در دست دارد بخل مى ورزد، ولى شحيح آن كسى كه بهمال مردم و آنچه در دست مردم است بخل مى ورزد و نيز آنچه كه خود داردبخل مى ورزد، تا آنجا كه نمى خواهد ببيند چيزى در دست مردم باشد يعنى مالدارى مردم رانمى تواند ببيند، مگر اينكه آرزو مى كند كه اموال مردم هم چهحلال و چه حرام، از آن خودش باشد و به آنچه كه خداوند روزيش كرده قانع نيست.