اقیبل بن شهاب کلبی قینی

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] اُقَیْبِل قَیْنی، «اقیبل بن شهاب کلبی»
وی را بدین سبب که به «بنوقَین بن جَسر» منسوب بود، قَینی می خواندند.
بلاذری احمد، انساب الاشراف، ج۵، ص۳۵۸، بغداد، مکتبة المثنی.
بدیهی است که این روایات اگر سراپا افسانه نباشد، باری به افسانه در آمیخته است، به خصوص که دو روایت موجود درباره او تا حدی متناقضند، چندان که می توان گفت دو شخصیت درهم خلط شده اند.
← سرباز حجاج
زرکلی تاریخ مرگ وی را حدود ۸۵ قمری /۷۰۴ میلادی حدس زده است.
زرکلی، اعلام، ج۲، ص۶.
...

جمله سازی با اقیبل بن شهاب کلبی قینی

106-نجم الدين عبدالله بن شهاب الدين حسين شاه آبادى يزدى (؟ - 981 )، صاحبتاءليفات متعدد در معقول، از جمله الحاشية على تهذيب المنطق و الكلام و...
وقتى خدمت امام عليه السلام وارد شدم و نامه ها را جلوى آن حضرت نهادم، يكى از نامه هارا برداشت و بدون آن كه نگاهى به آن نمايد، فرمود: اين نامه زيد بن شهاب است.
اينان كه از معاريف كوفه بودند، از نزد عبيدالله بيرون آمده، گرد كوفه به گرديدند و فرمان ابن زياد را به گوش همگان رسانيدند، و در آخر خود نيز به سپاه او پيوستند، مگر كثير بن شهاب، كه همچنان با كوششى خستگى ناپذير در همه كوى و برزن كوفه مى گرديد و مردم را به هماهنگى و دورى از تفرقه و فتنه انگيزى و دست كشيدن از يارى حسين (ع ) فرا مى خواند!
آن حضرت در صفر سال 36 قمرى، عثمان بن حُنيف را به بصره، عمّارة بن شهاب را بهكوفه، عبيدالله بن عباس را به يمن، سهل بن حنيف را به شام و قَيس بن سعد را بهمصر اعزام نمود.
و در اين روز (محمد بن مسلم ) فقيه مدنى تابعى معروف به (زهرى ) (بضم زاى وسكون ها) وفات كرد و جد (او عبدالله بن شهاب بن زهره ) در بدر با مشركين بوده(( قيل للزهرى هل شهد جد بدرا قال نعم و لكن من ذلك الجانب )). و كلمات علما در مدحو قدح او مختلف است و مقام تفصيل نيست.