رعیت پروری

لغت نامه دهخدا

رعیت پروری. [ رَ عی ی َ پ َرْ وَ ] ( حامص مرکب ) صفت و عمل رعیت پرور. رعایت حال رعیت. ( یادداشت مؤلف ). پرداختن به اصلاح امور و تأمین آسایش رعیت و ملت. رعیت نوازی. رجوع به رعیت و رعیت پرور شود.

جمله سازی با رعیت پروری

ای رخ تو شاه ملک دلبری همچو شاهان کن رعیت پروری