ترش مزه

ترش مزه به معنای چیزی است که باعث احساس طعم ترشی در دهان می‌شود. مزه یک حس است که از طریق حس چشایی قابل شناسایی است. به عبارت دیگر، هر چیزی که حس چشایی آن را تجربه کند، مزه دارد و هر چیزی که حس نکند، مزه‌ای ندارد. مزه‌ها معمولاً با واژه‌هایی مانند شیرینی، تلخی، ترشی و شوری توصیف می‌شوند. در عوض، تندی به عنوان یک مزه شناخته نمی‌شود، زیرا با حس لامسه احساس می‌شود. این حس ناشی از تأثیر ماده کاپسیسین در دهان است. در هنر آشپزی، طعم‌دار کردن غذا به معنای ترکیب مواد مختلف، به ویژه ادویه‌جات، به منظور ایجاد حس خوشایند در افرادی است که آن غذا را می‌خورند. طعم‌دهنده‌ها معمولاً از گیاهان معطر تهیه می‌شوند و ترکیب آن‌ها با یکدیگر بویی و مزه‌ای دلپذیر را به وجود می‌آورد. به عبارت دیگر، طعم به معنای ترکیب مزه و بو است؛ به این معنا که طعم غذا نتیجه‌ای از حس چشایی و بوی آن است. در صورتی که فردی به شدت سرما بخورد و راه بینی‌اش مسدود شود، تشخیص مزه غذا برای او دشوار خواهد بود. چشیدن یا مزه کردن به معنای قرار دادن بخشی از غذا بر روی زبان برای شناسایی مزه آن است. انسان‌ها با استفاده از غده‌های چشایی موجود در زبان خود، قادر به تشخیص مزه‌های مختلف غذا هستند. زبان دارای برآمدگی‌های ریزی است که غده‌های چشایی را در خود جای داده‌اند. در قسمت‌های مختلف زبان، از جمله پشت و جلو، تجمعی از این غده‌ها وجود دارد. عصب‌هایی که از این غده‌ها به سمت مغز امتداد یافته‌اند، اطلاعات مربوط به طعم‌های ترش، شیرین، تلخ و شور غذا را منتقل می‌کنند.