دیباجات

لغت نامه دهخدا

دیباجات. ( ع اِ ) ج ِ دیباجة؛ ما احسن دیباجات البحتری. ( اساس البلاغة ). رجوع به دیباجة در همه معانی شود.

جمله سازی با دیباجات

مردم آن از قوم مالِدیوی هستند که تبار اصلی شان هندوآریایی است و به مردم سری‌لانکا (قوم آریایی سینهالی) و هند (آمیخته آریایی و دراویدی) می‌رسد و رگه‌هایی از اعراب نیز در میان آن‌ها وجود دارد. هم زبان و هم مردم آن با نام دیوِهی نامیده می‌شوند که واژه دیبـَجات و دیباجات که در فارسی و عربی در قدیم برای مالدیو به کار می‌رفت نیز شکلی از همین واژه دیوهی است.