در آیه شریفه آمده است: «وَقَاتِلُوا الْمُشْرِکِینَ کَافَّةً کَمَا یُقَاتِلُونَکُمْ کَافَّةً» که فرمان میدهد: «و با همه مشرکان، دستهجمعی و متحد پیکار کنید، همانگونه که آنان دستهجمعی با شما میجنگند». در این فرمان، تأکید بر وحدت و یکپارچگی مؤمنان در مقابله با دشمن است؛ به این معنا که مسلمانان باید همانگونه که دشمنان بهصورت متحد و منسجم به مقابله با آنان برمیخیزند، آنان نیز بدون اختلاف و پراکندگی، هماهنگ و متحد در میدان نبرد حاضر شوند.
در تفسیر این آیه، دو دیدگاه اصلی مطرح شده است. دیدگاه نخست، عبارت کافّة را حال برای مسلمانان میداند و بر لزوم اتحاد و همبستگی آنان در جنگ تأکید میکند. در مقابل، دیدگاه دوم، کافّة را حال برای مشرکان تفسیر کرده و آیه را دستوری برای جنگ با تمامی مشرکان اعم از ذمی و غیرذمی میداند، مگر آن دسته که با پذیرش شرایط ذمه و پرداخت جزیه، تحت حمایت حکومت اسلامی درآمده باشند. با این حال، نظر قویتر و ظاهر آیه، همان تفسیر اول است که بر اهمیت انسجام داخلی امت اسلام در برابر دشمنان تصریح دارد.
برخی از مفسران نیز مانند اصم برداشت دیگری ارائه کردهاند و آیه را به پیکار نسل به نسل تفسیر نمودهاند؛ بدین معنا که مسلمانان باید در طول زمان، تداوم جهاد را حفظ کنند، همانگونه که دشمنان بهصورت مستمر با آنان میستیزند. با این وجود، تفسیر رایج و پذیرفتهشده، بر محوریت اتحاد و یکپارچگی امت در برابر تهدیدات دشمن استوار است و پیام اصلی آیه را تداعی میکند.
