سید محمد حسینی شیرازی (۱۳۰۷–۱۳۸۰ ش) مرجع تقلید شیعه، استاد حوزه، مؤلف پُرکار، و از حامیان اولیه امام خمینی در کربلا بود. وی در نجف متولد شد، در کودکی به کربلا رفت و در حوزه علمیه کربلا به تحصیل و تدریس پرداخت. سید محمد شیرازی از چهره‌های مهم حوزه علمیه کربلا به شمار می‌رفت و در ۳۵ سالگی اعلام مرجعیت کرد.
استقبال از امام خمینی
هنگام ورود امام خمینی به کربلا در سال ۱۳۴۴، سید محمد شیرازی میزبان ایشان بود و استقبال گرم و گسترده‌ای از امام انجام داد. وی از امام خواست تا به جای خود در حرم امام حسین (ع) نماز جماعت اقامه کنند.
دوره مرجعیت
پس از درگذشت سید محسن حکیم، در حدود ۳۵ سالگی مرجعیت خود را اعلام کرد که این موضوع با واکنش‌های متفاوتی در میان علما و مردم روبرو شد. برخی فقها اجتهاد وی را به رسمیت نشناختند.
روابط با امام خمینی
پیش از نهضت امام خمینی با ایشان آشنا بود و از اهدافشان حمایت می‌کرد. اما پس از اعلام مرجعیت، روابطش با امام خمینی سرد شد و در سفرهای بعدی امام به کربلا از استقبال وی خبری نبود. در عین حال، امام خمینی در مواردی از وی حمایت کرد.
تبعید و مهاجرت
به علت فشارهای حکومت بعث عراق در سال ۱۳۵۰ به کویت رفت و پس از پیروزی انقلاب اسلامی به ایران آمد و در قم اقامت گزید.
فعالیت‌های علمی و فرهنگی
در طول عمرش ده‌ها مسجد، مدرسه، کتابخانه و مؤسسه دینی در کشورهای مختلف تأسیس کرد و صدها کتاب و رساله در موضوعات فقه، اصول، سیاست، اقتصاد و الهیات به زبان‌های فارسی و عربی تألیف نمود.
درگذشت و محل دفن
در سال ۱۳۸۰ در قم درگذشت و در حرم حضرت معصومه (س) به خاک سپرده شد.
اهمیت و جایگاه
شیرازی یکی از مراجع تقلید برجسته معاصر بود که نقش مهمی در حوزه‌های علمیه عراق و ایران داشت، همچنین به عنوان میزبان امام خمینی در کربلا و یکی از فعالان نهضت اسلامی شناخته می‌شود، هرچند مواضع سیاسی وی گاهی با امام خمینی متفاوت بود.