کلمه «باطنه» در زبان فارسی به معنای قسمت درونی، قلب موضوع یا آنچه پشت ظاهر یک چیز قرار دارد، است. این واژه به بخش پنهان یا درونی چیزی اشاره میکند که ممکن است از بیرون قابل مشاهده نباشد. به عبارت دیگر، باطنه یعنی آن قسمت از موضوع یا قضیه که واقعیت اصلی یا عمق ماجرا را نشان میدهد.
ویژگیها
درونی و پنهان: این اصطلاح به بخشهایی از یک چیز گفته میشود که درون آن قرار دارند و از چشم افراد پنهان است.
واقعیت یا جوهره: اغلب باطنه نشاندهنده حقیقت یا جوهره اصلی چیزی است که ممکن است با ظاهر آن متفاوت باشد.
تفاوت با ظاهر: باطنه برخلاف ظاهر که سطحی و قابل دیدن است، بیشتر به عمق و محتوای موضوع اشاره دارد.
کاربرد در زبان و ادب
در زبان و ادبیات فارسی، این واژه به معنای عمق مفاهیم، رازها یا حقایق نهفته در کلمات و جملات است. مثلاً در شعر و حکمت، اشاره به مفاهیم عمیق و پنهان دارد که باید با دقت و تفکر کشف شود.
( باطنة ) باطنة. [ طِ ن َ ] ( ع اِ ) تأنیث باطن. اندرون. سریرة. ( اقرب الموارد ). ( المنجد ). رجوع به باطن شود.
- اوجاع باطنة؛ دردهای درونی. ( یادداشت مؤلف ).
- باطنةالبلد؛ اندرون شهر. باطن البلد. مجموعه خانه ها و بازارهای داخلی شهر [ در برابر ضاحیة ]. ( تاج العروس ). مجموعه بازارها و خانه های داخلی شهر: «هم اهل باطنة الکوفه و اخوانهم اهل ضاحیتها» ( اقرب الموارد ).
|| خانه و بازارهای بصره و کوفه که با هم اتصال دارند. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). || کناره نمایان شهر دور از خانه ها. ( منتهی الارب ).
باطنة. [ طِ ن َ ] ( اِخ ) قریه ای در ساحل دریای عمان. ( تاج العروس ). نام شهری است. ( اقرب الموارد ). دهی است بساحل بحر عمان. ( منتهی الارب ).
قریه ای در ساحل دریای عمان
باطنه ( به عربی: منطقة الباطنة ) نام منطقهٔ گسترده ای در کشور پادشاهی عمان است. این منطقه به ( ساحل الباطنة ) مشهور است، این منطقهٔ گسترده در کرانهٔ ساحلی دریای عمان قرار دارد، امتداد منطقهٔ باطنه از خطمه ملاحه رو بسمت شمال، تا آغاز رأس الحمراء در جنوب، و ما بین کوه حجر غربی، در غرب، و خلیج عمان در شرق پایان می یابد. [. عرض سهل ساحلی ( ساحل الباطنة ) حوالی ۲۵ کیلومتر است. منطقه باطنه منطقه ای حاصلخیز و برای کشاورزی بسیار مناسب و آب زیر زمینی اش شیرین است.
در تاریخ ۲۸ نوامبر ۲۰۱۱ دو استان بنام های:
• استان باطنه شمالی و
• استان باطنه جنوبی
در ضمن ( منطقهٔ باطنه ) تأسیس شده است، منطقهٔ باطنه یکی از مناطق بزرگ و مهم سلطنت عمان است و شامل ۱۲ بخش می باشد.
جمعیت استان باطنه بر طبق آمار سال ۲۰۰۳ میلادی در حدود ۵۶۳٫۸۳۳ نفر بود. همچنین حدود ۸۸٫۸۳۴ از توابع کشورهای بیگانه در باطنه زندگی می کنند و به کارهای مختلف اشتغال دارند. جمعیت قابل توجه إز بلوچ هادر منطقه حضور دارن که اصالت آن ها جاسکی وسیریکی است
همچنین در منطقه باطنه درختان کمیابی وجود دارد مانند: درخت «ماسوة» در شهرستان لوی و درخت «دیباج» در ولایت السویق.
مشهورترین صنایع دستی و تقلیدی باطنه ساخت خنجر، شمشیر، کشتی سازی، کوزه گری و کاشی وچرم و ساخت حلوای عمانی است. اهمیت منطقه باطنه از آنجاست که چند بندرگاه و «اسکله» بزرگ و تجارتی وجود دارد و منطقهٔ عبور بین شرق و غرب و ترانزیت کالای مختلف است، و مرکز صادرات مس از در دوران گذشته تا امروز بوده است. این بنادر در کرانه اقیانوس هند واقع شده است.
صحار یکی از بخش های منطقه باطنه است. این شهر یکی مراکز مهم منطقه باطنه است و ۲۳۰ کیلومتر از مسقط فاصله دارد.
این شهر قبل از اسلام و در دوران حکم پادشاهان جیفر و عبد دو پسران آل جلندی پایتخت عمان بوده است. شهر صحار در دوران قدیم از مهم ترین مناطق تولید مس و صادرات آن بوده است. اما بعد از اسلام صحار مرتبهٔ پایتختی کشور از دست می دهد، اما این شهر به عنوان بزرگ ترین بندر تجارتی باقی می ماند؛ و یکی از بزرگ ترین بنادر تجارتی منطقه به شمار می آید در آن دوران، تا جائیکه با دوبندر بزرگ آن دوران سیراف و بصره رقابت داشته است. امروزه شهر صحار شهری آباد و پر رونق است.
[ویکی فقه] باطِنه، ایالت و سرزمین پستی در عربستان شرقی که میان سواحل خلیج عمان و کوهستان های الحَجَر قرار دارد.
باطِنه، ایالتی ساحلی در سلطان نشین عمان می باشد.کوه های الحجر که در بخش خاوری شبه جزیره مسندم واقع است، به ستون فقرات آن تشبیه شده، و در محل به ظاهره، یعنی پشت یا (که ناحیه مرتفع تری در سمت غربی الحَجَر است) معروف است. و از طریق دو گذرگاه مهم وادی الجِزْی و وادی الحَواسِنه به باطنه منتهی می شود، در مقابل، باطنه یعنی شکم و درون (یا به معنای ناحیه پست و کم ارتفاع است) که به بخش های داخلی نیمه باختری مسندم اطلاق می گردد. خاک آن در نزدیکی ساحل شنی است و چاه های کم عمق فراوانی در آن وجود دارد.خاک زمین های دور از ساحل رُسی و زمین های دامنه های کوهستانی سنگی است.وادی های فراوانی از میان این سرزمین می گذرد و تا ساحل، که در آن جا بستر آن ها عریض می شود، ادامه می یابد.