بهمنیار

بهمنیار، احمد بن آقا محمدعلی، ادیب و استاد دانشگاه تهران، در سال 1262 هجری قمری در کرمان به دنیا آمد و در سال 1334 هجری شمسی در تهران درگذشت. او تحصیلات مقدماتی خود را در کرمان انجام داد و در جریان نهضت مشروطه به جمع آزادی‌خواهان پیوست و روزنامه دهقان را منتشر کرد. به دلیل فعالیت‌هایش، توسط مأموران انگلیسی به شیراز تبعید و زندانی شد. در سال 1335 هجری قمری آزاد شد و به خدمت وزارت مالیه در تهران درآمد و مأمور خراسان گردید. در مشهد، روزنامه فکر آزاد را منتشر کرد. در سال 1306 به خدمت عدلیه پیوست و مأمور قزوین و سپس همدان شد و دوباره در سال 1308 به معلمی مشغول گردید. در سال 1310 به عنوان استاد در دارالمعلمین انتخاب شد و در سال 1313 تدریس ادبیات عربی در مدرسه معقول و منقول را آغاز کرد. در سال 1315 به مقام استادی دانشگاه رسید و در سال 1321 به عضویت فرهنگستان درآمد. از آثار او می‌توان به تحفه احمدیه در شرح الفیه ابن مالک، تصحیح التوسل الی الترسل، تصحیح تاریخ بیهق، تصحیح اسرار التوحید، ترجمه زبدة التواریخ در تاریخ آل سلجوق، و سه دوره کتاب صرف و نحو عربی به فارسی اشاره کرد. همچنین، ترجمه احوال صاحب ابن عباد نیز از دیگر آثار اوست.