شهری در مرکز شهرستان دهلران، واقع در جنوب استان ایلام ایران است. این شهر از نظر جمعیت در استان ایلام رتبه سوم و از نظر مساحت بزرگترین شهرستان استان محسوب می‌شود. دهلران نسبت به دیگر شهرستان‌های این استان، بیشترین مرز مشترک را با کشور عراق دارد. در سال ۱۳۹۳، مساحت قانونی شهر ۵۴/۱۰۴ کیلومتر مربع و محدوده خدماتی آن ۳۶/۴ کیلومتر مربع بوده است.
این شهر در فاصله ۲۳۰ کیلومتری از مرکز استان ایلام، یعنی شهر ایلام، قرار دارد و موقعیت جغرافیایی آن در قسمت جنوب شرقی استان است. دهلران از شمال با شهرستان آبدانان، از شرق با استان خوزستان، از غرب با شهرستان مهران، و از جنوب با کشور عراق هم‌مرز است.
بر اساس سرشماری سال ۱۳۹۵، جمعیت آن برابر با ۳۲٬۹۴۱ نفر بوده که در قالب ۹٬۲۰۴ خانوار زندگی می‌کنند. ساکنان این شهر عمدتاً به زبان‌های کردی و لری صحبت می‌کنند، هرچند بخشی از مردم به زبان‌های لکی و عربی نیز تکلم دارند.
حوزه انتخاباتی شامل شهرستان‌های دهلران، آبدانان و دره‌شهر است که نماینده فعلی آن، بهزاد علیزاده می‌باشد. شواهد تاریخی نشان می‌دهد این دشت بین ۵٬۰۰۰ تا ۱۰٬۰۰۰ سال پیش برای سکونت گروه‌های انسانی در دوران پیش از تاریخ مناسب بوده است. از جمله مناطق باستانی قابل توجه این دشت می‌توان به تپه‌های علی‌کش و چغاسفید اشاره کرد. در این مکان‌ها اشیای تاریخی مثل تیغه‌هایی مربوط به دوره نوسنگی یافت شده که کاربردشان بریدن ساقه‌های حبوبات بوده است. این تپه‌ها احتمالاً از اولین دهکده‌های دائمی تاریخ بشر به شمار می‌آیند.
شیخ رضا ملک میرزایی، از ایل کرد و فرزند کدخدا ملک میرزا، به عنوان بنیانگذار شهر جدید شناخته می‌شود. او با همکاری مشاور خود سروان شاملوک (شاملو)، نخستین ساختمان مدرن را در سال ۱۳۱۲ خورشیدی بنا کرد. مصالح این ساختمان توسط چهارپایان از عماره عراق حمل شده بود. علاوه بر این، یک روستا در بخش عقیلی شهرستان گتوند استان خوزستان نیز وجود دارد. مردم این روستا بختیاری تبار هستند و بنیاد اولیه آن در سال ۱۳۱۴ شکل گرفت. ساکنان روستا عمدتاً به کشاورزی و دامداری مشغولند. این روستا از جنوب به شوشتر و از شرق به مسجدسلیمان محدود می‌شود و بیش از ۹۷ درصد جمعیت آن از تیره ابوالحسنی منجزی هستند.
