اَبل به معنای شتران بسیار است و در زبان عربی به کار می‌رود. واژه اوابل به جمع این کلمه اشاره دارد و به تعداد زیادی از شتران اطلاق می‌شود. این اصطلاح به طور خاص در فرهنگ بیابانی و زندگی nomadic مورد استفاده قرار می‌گیرد، جایی که شتران به عنوان حیواناتی ارزشمند و ضروری برای جابجایی، باربری و حتی تامین غذا به شمار می‌آیند. شتران به خاطر مقاومت در برابر شرایط سخت بیابانی و توانایی آنها در حمل بارهای سنگین، در زندگی افرادی که در مناطق خشک و بیابانی زندگی می‌کنند، نقش بسیار مهمی دارند. از این رو، واژه اوابل به نوعی نشان‌دهنده فراوانی و اهمیت این حیوانات در زندگی روزمره این جوامع است.