همسر امام محمد باقر و مادر امام جعفر صادق (ع)
أم فروه، بانویی برجسته در تاریخ اسلام و خاندان اهل بیت، در قرن دوم هجری زندگی میکرد. او دختر قاسم بن محمد بن ابیبکر بود و به سبب خانواده پرآوازه خود، همواره مورد احترام و توجه قرار داشت. در منابع اسلامی آمده است که مادر او، اسماء بنت عبدالرحمان بن ابیبکر بوده و از همین رو، نسبت خانوادگی او با ابوبکر، اولین خلیفه اهل سنت، مورد اشاره قرار گرفته است. أم فروه به عنوان همسر امام محمد باقر (ع) شناخته میشود و مادر امام جعفر صادق (ع) و همچنین عبدالله بود. این موقعیت خانوادگی او را در مرکز تاریخ علمی و دینی شیعه قرار میدهد. امام صادق (ع) درباره او فرمود: «ولدنی ابوبکر مرّتین»، یعنی از دو جهت با ابوبکر پیوند دارم؛ هم از طریق مادر و هم از طریق مادر بزرگ، که نشان از اهمیت نسبی و فرهنگی او دارد.
دیگر شخصیتها با همین نام
در منابع اسلامی، نام «أم فروه» برای چندین نفر ثبت شده است. علاوه بر بانوی همسر امام باقر (ع)، نام دختر امام موسی کاظم (ع) و همچنین کنیه یکی از دختران امام جعفر صادق (ع) نیز أم فروه گزارش شده است. این موضوع نشان میدهد که نام و کنیه «أم فروه» در خانواده اهل بیت و نسلهای بعدی، تکرار و اهمیت داشته است.
معنی و مفهوم نام
در زبان عربی، «فَرْوَة» به معنای پوستینی است که از پوست حیواناتی مانند خرگوش یا سمور تهیه میشود. در برخی متون عربی، «ام فروه» به معنای «میش» یا «منجنیق» نیز آمده است.