دود خورد

دودخورد. [ خوَرْ / خُرْ ] ( ن مف مرکب ) دودخورده. آنکه دود خورده باشد. دودناک. دودزده.
- دودخورد مطبخ سبز؛ کنایه از آسمان و چرخ:
مخواه راتبه زین دودخورد مطبخ سبز
که گوشتش همگی گردن است و پهلو نیست.شرف الدین شفروه ای.

دود خورده. آنکه دود خورده باشد.

💡 قدم نه درین مطبخ دود خورد بزن پای بر کاسه لاجورد