گناه امرز

لغت نامه دهخدا

( گناه آمرز ) گناه آمرز. [ گ ُ م ُ ] ( نف مرکب ) آمرزنده گناهان. کنایه از خداوند تعالی:
به نام پادشاه پادشاهان
گناه آمرز مشتی عذرخواهان.نظامی.

فرهنگ فارسی

( گناه آمرز ) ( صفت ) ۱ - آمرزند. گناهان. ۲ - خدای تعالی: بنام پادشاه پادشاهان گناه آمرز مشتی عذر خواهان. ( نظامی )

جمله سازی با گناه امرز

وَ قالَ ارْکَبُوا فِیها گفت: در نشینید در کشتی بِسْمِ اللَّهِ مَجْراها وَ مُرْساها بنام خدا راندن آن و بازداشتن آن، إِنَّ رَبِّی لَغَفُورٌ رَحِیمٌ (۴۰) خدای من براستی که گناه آمرز است مهربان.
ای گناه آمرز و عذرآموز من سوختم صد ره چه خواهی سوز من