کلاته زمان. [ ک َ ت ِ زَ ] ( اِخ ) دهی است از دهستان دوغائی بخش حومه شهرستان قوچان. محلی کوهستانی و معتدل است و سکنه 103 تن. آب آنجا از قنات، محصول آن غلات، و شغل مردم زراعت است ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 9 ).
کلاته زمان. [ ک َ ت ِ زَ ] ( اِخ ) دهی است از دهستان گیفان بخش حومه شهرستان بجنورد. محلی کوهستانی و سردسیر است و سکنه 110 تن. آب آنجا از چشمه و محصول آن غلات و شغل مردم زراعت است ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 9 ).
کلاته زمان (شیروان). کلاته زمان روستایی از توابع بخش قوشخانه شهرستان شیروان در استان خراسان شمالی ایران است. طبق سرشماری عمومی نفوس و مسکن در سال ۱۳۹۵، این روستا ۴۳ خانوار جمعیت دارد.
این روستا در قدیم توسط سه برادر به نام های امان الله وحاجی ببو وحاجی آزاد که بزرگان و خان روستا و مناطق اطراف بوده اند به پشتوانه قدرت اقتصادی و نظامی اداره می شد. روستای زیبا
این روستا نیز مانند بیشتر روستا های خراسان شمالی از نعمت آب و برق وگاز برخوردار است. اما همچنان کمبودهایی نیز دارد که شامل خانه بهداشت وپارک و... می باشد.
اقتصاد روستا بیشتر بر پایه کشاورزی ودامداری می باشد، و دامداری در روستا به شکل عشایری و به صورت کوچ رو می باشد.
روستا دارای مدرسه ای نوساخت می باشد، که نیاز دانش آموزان از جهت آموزشی تقریبا رفع شده است، اما کمبود های چون خانه بهداشت و... می باشد.
💡 عدهای از کردان جهانبیگلو که تحت ریاست شکرخان، در فرحآباد ساری متوطن بودند سپس در گلوبی، فندرسک و کتول اقامت گزیدند، حسینخان سلطان یکی از اقوام شکرخان با عشیره خود به دامغان آمدند و عدهای در زمان فتح علی شاه در کردمحلهی کردکوی امروز و کردآباد و کتول اسکان یافتند. طایفههای کردزیدی و باباکردی در کلاته زندگی می کنند که از بندر گز به آنجا رفته اند. به زبانهای کردی و ترکی و فارسی صحبت می کنند.
💡 رَئِوَنْت اوستایی که در زبان پارسی میانه، رِیْوَنْد خوانده شد، در دوران اسلامی و معاصر نیز در جغرافیای نیشابور، به عنوان یکی از نواحی نیشابور، پایدار ماندهاست. این ناحیه در منابع مختلف، در طی دوران زمانی یادشده با عنوانهای ربع ریوند، بلوک ریوند و دهستان ریوند قابل بازیابی است ابوعبدالله الحاکم (قرن ۵ هـ. ق) ناحیه ریوند را چنین معرفی مینماید: «اما ربعِ ریوند، از حدِّ مسجد جامع (نیشابور) بود تا مزرعه احمدآباد، اول حدود بیهق، طول او سیزده فرسخ. عرض او از حدود ولایت طوس تا حدود بشت. پانزده فرسخ. مشتمل بر زیاده از پانصد دیه که بعضی را یک قنات بود یا دو یا سه یا چهار یا پنج؛ و ریوند که ربع، به آن منسوب است، قریه کبیره معموره بُوَد.» در «صورةالارض» ابن حوقل، از ریوند در شمار شهرهای بیستگانه نیشاپور قرن چهارم هجری، نام برده شده و به موقعیت این شهر (قریه کبیره) در نزدیک نیشابور و میان ولایات توس و جوین و همراستای راونج اشاره شدهاست. تاریخ حافظ ابرو، ریوند به عنوان یکی از بلوکات نیشابور در میان پانزده بلوک، نام برده شده و آمدهاست که «هژده مزرعه و کلاته که حالاً مزروع میشود، درین تاریخ، تعلق بدین بلوک دارد.» ریوند؛ در دوران معاصر، دهستانی در بخش مرکزی شهرستان نیشابور است.