عبارت کشک ساییدن در زبان فارسی به معنای مالیدن یا ساییدن کشک به کار می‌رود. کشک یک محصول لبنی است که چوپانان آن را از طریق جوشاندن دوغ و سپس گلوله کردن و خشک کردن تهیه می‌کنند. این خوراکی در آسیا، به ویژه در ایران، افغانستان و کشورهای همسایه، از ارزش بالایی برخوردار است و در انواع و رنگ‌های مختلف تولید می‌شود. در زبان‌های مختلف، کشک نام‌های متفاوتی دارد. در فارسی دری، فارسی تاجیکی، پشتو، ازبکی، ترکمنی، گویش خراسانی و لهجه شیرازی به آن "قروت" می‌گویند. در ترکی نیز به آن قروت یا جرتان و در زبان بلوچی شیلانچ گفته می‌شود. کشک سرشار از کلسیم، چربی، نمک، پروتئین و نیاسین است. هر ۱۰۰ گرم کشک حدود ۱۰۵ تا ۱۲۰ کیلوکالری انرژی تولید می‌کند و می‌تواند به عنوان یکی از منابع تأمین انرژی و کلسیم مورد نیاز بدن در رژیم غذایی روزانه گنجانده شود.
کشک ساییدن
لغت نامه دهخدا
فرهنگ فارسی
جملاتی از کلمه کشک ساییدن
ساییدن این کشک به وسیله ای به نام تقارچه نیاز دارد که ظرفی سفالی و زبر است.
لانجین به ظرف سفالی یا گلی استوانه مانند بزرگی گفته می‌شود که برای ساییدن کشک یا نگهداری مایعات و چیزهای دیگر استفاده می‌شود.