لغت نامه دهخدا کارد بزرگ. [ دِ ب ُ زُ ] ( ترکیب وصفی، اِ مرکب ) شَفَره. ( دهار ) ( منتهی الارب ). ساطور. کارد کلان.
جمله سازی با کارد بزرگ در مناجات آن بزرگ کاردان گفت ای دانندهٔ‌اسرار دان همی گفت با هرکه بد کاردان بزرگان بیدار و بسیاردان چنین زد مثل کاردان بزرگ که پاس شبانست پابند گرگ