رئیسدانا خوشپوش بود، کراوات میبست و زندگی مدرنی داشت. به گفته ناصر فکوهی، «این شیکپوشی از نظر وی، گونهای رویارویی عملی و نظری با روندهای لمپنیسم اجتماعی بود که در جامعه ما اوج میگرفتند و البته برای نشان دادن گرایش خودش به غیرکانفورمیست بود. اما هرگز یک ژست و ادای روشنفکرانه یا چیزی از این دست نبود.»
علاقه شاه ناصرالدینشاه به آثار باستانی به تدریج فراتر از حفاری شد و او به فکر ساختن یک موزه در کاخ خود در تهران افتاد. شیندلر در سال ۱۸۷۵ نوشت که "شاهنشاه [شاه شاهان] به بعضی از خارجیها مجوز حفاری تپهها را دادهاست. اینجای تأسف است که این آثار باستانی به خارج از ایران میرود. این تصمیم شاه مبنی بر قرار دادن همه چیز مثل آجر و مهر و غیره در موزه شاهنشاهی امر خوبی است.