مقنع انداز

لغت نامه دهخدا

مقنعانداز. [ م ِن َ اَ ] ( نف مرکب ) معجرپوش. ( آنندراج ):
کله دار است چون شاهان سرانداز
نه بر رسم عروسان مقنعانداز.امیرخسرو ( ازآنندراج ).و رجوع به مقنع شود.

فرهنگ فارسی

معجر پوش

جمله سازی با مقنع انداز

💡 ز عفت ساخته گلگونه را ساز حیای او نقابِ مقنع انداز