قیه لی

لغت نامه دهخدا

قیه لی. [ ق َ ی َ ] ( اِخ )دهی است از دهستان نازلو بخش حومه شهرستان ارومیه.آب آن از شهرچای. محصول آن غلات، چغندر و حبوب. شغل اهالی زراعت و صنایع دستی زنان آنجا جوراب بافی است. راه ارابه رو دارد. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 4 ).

فرهنگ فارسی

دهی از دهستان نازلو بخش حومه شهرستان رضائیه آب آن از شهر چای و محصول آن غلات چغندر حبوبات و شغل اهالی زراعت و صنایع دستی زنان جوراب بافی است. راه ارابه رو دارد.

جمله سازی با قیه لی

تپه قبرستان قیه لار مربوط به هزاره اول است و در شهرستان بوئین‌زهرا، بخش آوج، روستای شهید آباد واقع شده و این اثر در تاریخ ۱۱ شهریور ۱۳۸۲ با شمارهٔ ثبت ۹۷۷۴ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
تپه قیه تپه مربوط به سده‌های میانه و متاخر دوران‌های تاریخی پس از اسلام است و در شهرستان همدان، بخش شراء، دهستان جیحون دشت، روستای یکله واقع شده و این اثر در تاریخ ۱۸ اسفند ۱۳۸۷ با شمارهٔ ثبت ۲۵۱۶۸ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
‫ای کاش پشتِ دامْ قَیَه، از صخره های تو‬ ‫بیر چیخئیدیم دام قیه نین داشینا‬