قلم کشی

چو به سر کشی در آیی همه سروران دین را ز سر نیازمندی چو قلم به سر دوانی

چه شد آستان حضور دل ‌که تو رنج دیر و حرم کشی به جریدهٔ سبق وفا نزدی رقم‌ که قلم‌ کشی