غضب راندن

لغت نامه دهخدا

غضب راندن. [ غ َ ض َ دَ ] ( مص مرکب ) خشم گرفتن. غضب کردن. خشم آوردن. غضبناک شدن. رجوع به غضب شود.

فرهنگ فارسی

( مصدر ) خشم گرفتن غضب کردن خشمگین شدن.

جمله سازی با غضب راندن

ابن بلخی در جایی که از غضب سلطان مسعود بن سلطان محمود بر اسماعیلیان و شبانکاره سخن می‌گوید از بیرون راندن آنان توسط سلطان از کمه نیز می‌گوید: