شیخ حسین ال عصفور

از اقدامات مهم غضنفر السلطنه اتحاد با مجاهدین و یاری رسانی شیخ حسین خان چاه کوتاهی و زایر خضر خان اهرمی در آخرین حلقه مقاومت مجاهدین در نبرد «سربست چغادک» علیه نیروهای انگلیسی (ذیحجه ۱۳۳۶ق/ سپتامبر ۱۹۱۸م) با سیصد نفر تفنگچی بود. وی در این نبرد از تملک اقتصادی خود هزینه نمود. در این نبرد شیخ محمدحسین برازجانی نیز شرکت داشت. مسترچیک کنسول انگلیس در بوشهر همراه با دریا بیگی از غضنفرالدوله خواستند دست از جنگ بکشد که او نظر آن‌ها را رد کرد. پس از آن نیروهای مجاهدین رو به اضمحلال رفتند و بتدریج چاهکوتاه، اهرم و برازجان بدست انگلیسی‌ها و پلیس جنوب مورد هجوم قرار گرفت و سران مجاهدین مجبور به جنگ و گریزهای نامنظم و پناه بردن به کوه‌ها شدند. در ۲۱ محرم ۱۳۳۷ قمری (۲۳ اکتبر ۱۹۱۸م) قوای انگلیس برازجان را اشغال کردند. غضنفرالسلطنه به اردوی خود در کوه‌های لرده -گیسکان- پیوست. بتدریج جاده بوشهر-شیراز تحت کنترل انگلیسی‌ها درآمد. وی با روی کار آمدن مصدق به سمت والی فارس دوباره موقعیت خود را بازیافت. میرزا محمدخان به لرده که مکانی کوهستانی و نزدیک جاده شیراز بود رفت و شبها به سپاهیان انگلیس شبیخون می‌زد. قشون انگلیس برای دفع وی عازم لرده شد. مردان و زنان لرده ای به پشتیبانی از میرزامحمدخان با سپاهیان انگلیس آماده نبرد شدند که از آن دلاوران می‌توان حاجی و فرهاد فرزندان رئیس ملک – مشهدی علیباز- رئیس حسین – غلامرضا –نظام و از زنان جنگجو – سوگل – جانی – سلطان و گل عنبر را نام برد. در لرده بین شش تا نه زن یک تیپ انگلیسی را تار و مار می‌کنند. با تغییر موضع محمدخان جنگ سپس به قلعه رودفاریاب کشیده شد.

حسین چاه‌کوتاهی، معروف به شیخ حسین خان، ملقب به «سالار اسلام» از فعالان جنبش جنوب ایران و فرماندهان نیروهای تنگستان در برابر هجوم بریتانیا در جنگ جهانی اول و از همرزمان نزدیک رئیسعلی دلواری بود.