دانشنامه اسلامی
وی در دمشق زاده شد، هنوز بیش از ۵ سال نداشت که همراه پدر به سفرهای مختلف رفت و از استادانی هم چون نصرالله قَزّاز، ابوالعلاء محمد بن جعفر بن عقیل و عبدالرحیم بن اسماعیل حدیث شنید. در دمشق از فضل بن بانیاسی و اسامة بن منقذ و عبدالرزاق بن نجار و خضر بن طاووس و در بغداد از ابن شاتیل حدیث آموخت. ابوالغنائم در حدیث به چنان درجه ای رسید که افرادی مانند برزالی، قوصی، ابوالفضل ابن عساکر و عده ای دیگر از او حدیث روایت کردند.وی حافظ قرآن بود و از ادب و فقه نیز بهره داشت. ابوالغنائم ۲۰ سال بیشتر نداشت که به شهادت در محاکم قضایی پذیرفته شد. وی مدتی نیز رسیدگی به امور بیمارستان ها و ورّاث را بر عهده داشت و در این امر حسن شهرت یافت.
[ویکی فقه] ابوالغنائم امین الدین سالم بن حسن بن هبةالله بن محفوظ (۵۷۷ -۳ جمادی الاخر ۶۳۷ق /۱۱۸۱-۳۱ دسامبر ۱۲۳۹م )، محدث، فقیه شافعی و ادیب است.
وی در دمشق زاده شد، هنوز بیش از ۵ سال نداشت که همراه پدر به سفرهای مختلف رفت و از استادانی هم چون نصرالله قَزّاز، ابوالعلاء محمد بن جعفر بن عقیل و عبدالرحیم بن اسماعیل حدیث شنید. در دمشق از فضل بن بانیاسی و اسامة بن منقذ و عبدالرزاق بن نجار و خضر بن طاووس و در بغداد از ابن شاتیل حدیث آموخت. ابوالغنائم در حدیث به چنان درجه ای رسید که افرادی مانند برزالی، قوصی، ابوالفضل ابن عساکر و عده ای دیگر از او حدیث روایت کردند.وی حافظ قرآن بود و از ادب و فقه نیز بهره داشت. ابوالغنائم ۲۰ سال بیشتر نداشت که به شهادت در محاکم قضایی پذیرفته شد. وی مدتی نیز رسیدگی به امور بیمارستان ها و ورّاث را بر عهده داشت و در این امر حسن شهرت یافت.
پسران
پسران ابوالغنائم نیز همانند پدر نام آور بودند: پسر بزرگ تر، شرف الدین عبدالرحمان بن سالم (ح ۵۹۱ -۱۱ شعبان ۶۶۴ق /۱۱۹۵-۱۹ مه ۱۲۶۶م ) از عمر بن طبرزد و ابوالیمن کندی و دیگران استماع کرد و مدتی عهده دار نظارت بر دیوان بود. پسر دیگر، بهاءالدین حسن (۵۹۴ -۴ صفر ۶۶۴ق /۱۱۹۸-۱۶ نوامبر ۱۲۶۵م ) نیز مانند برادر بزرگ خود از عمر بن طبرزد و ابوالیمن کندی و دیگران استماع کرد. محمد (۵۹۸ -۲۰ ذیقعده ۶۷۰ق /۱۲۲۰-۲۰ ژوئیه ۱۲۷۲م ) پسر دیگر به مقام صدر کبیر دست یافت و مانند برادران خود به فراگیری حدیث علاقه داشت و نزد پدر و نیز تاج الدین کندی، هبةالله بن طاووس، ابن ابی لقمه و ابوالمجد قزوینی حدیث فرا گرفت و به مصر سفر کرد و از اصحاب سلفی حدیث شنید و فرزندش، قاضی القضاة نجم الدین و ابن عطار و دمیاطی از او روایت کردند.