دل ازاری

می‌خرم مایه هر شکوه به سد شکر ز تو من خریدار، گرت جنس دل آزاری هست

ای شوخ دلا زار من ای دلبر مه رو! تا کی تو دل آزاری و، تا چندی بدخو؟

تو تا به چند نیاسایی از دل آزاری تو آهوان حرم را مکن کمین زنهار

دل از رقیب تو رنجیده است، بازآید گرش به رسم دل آزاریی تو باز آری

تا زار نگردی ز دل آزاری یاری زاری دل، از یار دل آزار چه دانی؟!

هرکس در کینه زد، دل آزاری دید از کرده ی خویشتن بسی خواری دید