در متون فقهی و اصولی اسلام، «حکم جنگ» به معنای فتوا یا دستور شرعی مبنی بر آغاز یا شرکت در جنگ مشروع است. این حکم بر اساس ادله شرعی (قرآن، سنت، اجماع و عقل) صادر میشود و شرایط خاصی دارد که آن جنگ را مشروع، لازم یا جایز میکند.
به طور خاص، حکم جنگ وقتی صادر میشود که مسلمانان در وضعی قرار گیرند که دفاع از دین، حفظ جان، مال یا آزادی مسلمانان مقتضی جنگ شود، یا دشمن به تجاوز دست زده باشد. در این صورت، حاکم شرع یا فقیه واجد شرایط میتواند جنگ مشروع را اعلام کند.
همچنین، حکم جنگ در فقه دارای محدودیتها و شرایطی است: جنگ تجاوزگرانه بدون عذر موجه مجاز نیست و باید اصول اخلاقی جنگ (مانند عدم تجاوز، رعایت حقوق اسیران، غیرنرساندن آسیب به بیدفاعان) رعایت شود.