تقریب زمین گرد

تا چشم ابر کرد روان دجله بر زمین گردون به باغ زینت بغداد داد با

آسمان باشد سیه بر چشم چون سرمه دان از زمین گردی که خیزد توتیا باشد مرا

می دهندش روشنان آسمان در دیده جا از زمین گردی که برمی خیزد از جولان تو

به پهنای زمین گردی به بالای فلک تازی چو در میدان شوی فارس چو در هیجا شوی غازی

چون غبار خط که برخیزد ز روی گلرخان سبز برمی خیزد از روی زمین گرد و غبار