بی شرطی به معنای عدم وجود قید و شرط یا محدودیت است. این واژه در زمینه‌های مختلفی مانند اخلاق، حقوق، و روابط انسانی به کار می‌رود و به حالتی اشاره دارد که یک عمل، تصمیم، یا تعهد بدون هیچ گونه شرایط یا انتظارات خاصی انجام می‌شود.
در روابط انسانی: بی شرطی می‌تواند به معنای عشق یا محبت بدون قید و شرط باشد، به این معنا که فردی بدون انتظار و شرط خاصی به دیگری عشق می‌ورزد و از او حمایت می‌کند.
در فلسفه و اخلاق: در فلسفه اخلاق، بی شرطی ممکن است به اصول اخلاقی اشاره داشته باشد که در آن عمل درست یا نادرست بودن مستقل از شرایط خاصی مورد بررسی قرار می‌گیرد.
در حقوق: در زمینه حقوق، بی شرطی می‌تواند به توافقات یا قراردادهایی اشاره کند که در آن طرفین بدون هیچ گونه قید و شرطی به تعهدات خود عمل می‌کنند.