اصطلاحات احکام

[ویکی اهل البیت] اصطلاحات احکام بخشی است که معمولا در پایان رسالههای توضیح المسائل مراجع قرار میگیرد و اصلاحات مربوط به احکام به کار رفته در رساله را توضیح میدهد. فهرست کامل این اصطلاحات به شرح جدول زیر است :

💡 در کتاب بیان فارسی از عظمت و جلال حضرت الوهیت و امتناع عرفان ذات ربوبیت، مقام ولایت مشیت اولیه در هر ظهور، استمرار ابدی نزول وحی الهی در ادوار مختلف، قائمیت و مظهریت و مبشریت باب، نزدیکی ظهور «مَن‌یُظهره‌الله» موعود، معنای اصطلاحاتی چون قیامت، نار، جنت، معاد، رجعت، صراط، میزان، ساعت، یوم، دینونت، موت و حیات در یوم آخرت، اصول عالیهٔ اخلاقیهٔ چون عفت، عصمت، تقوی، وفا، امانت، محبت به خلق و بسیاری از قواعد عبادتی، حقوقی و جزایی سخن به میان رفته‌است. شوقی افندی در کتاب God passes by (خدا می‌گذرد) در توصیف کتاب بیان فارسی، آن را گنجینه‌ای دانسته‌است که در مرتبهٔ اول به توصیف و تمجید موعود بیان «مَن‌یُظهره‌الله» پرداخته‌است و آن را مجموعه‌ای از سنن و احکامی که برای هدایت مستمر نسل‌های بعد باشد، ندانسته‌است و به نوعی بر این تفسیر که کتاب بیان در تمامی مطالب خود نزدیکی ظهور موعود یا همان «مَن‌یُظهره‌الله» را بشارت می‌دهد، تأیید می‌کند.

💡 متن‌های سغدی بودایی، در حقیقت، آثار بازمانده ادبیات بودایی به زبان سغدی است. بخشی از این آثار در تون هوانگ، واقع در ترکستان چین و بخش دیگر از آن در واحه تورفان به دست آمده‌اند. این آثار شاید پرحجم‌ترین آثار ادبی زبان سغدی باشد که در صومعه‌های آسیای میانه از اصل چینی و هندی به زبان سغدی ترجمه شده‌اند و محتوای آن‌ها از مکتب مهایانه بودایی سرچشمه گرفته است. ادبیات سغدی بودایی نوعی ادبیات ترجمه‌ای و آکنده از اصطلاحات فلسفی و احکام آیین بودا است و بخش اعظم آن نمودار ادبیات بودایی چینی است که غالباً از آن ترجمه شده است.