احمد بن صالح عصفوری

چون ميانه شب بود، كنيزك برخاست و گفت: اىاهل سراى، نماز! نماز! ايشان تعجّب نمودند و گفتند: آيا صبح بدميد و بامداد شد؟ كنيزكگفت: شما جز فريضه نگزاريد؟ گفتند: نه. كنيزك به نزد حسن بن صالح بازگشت وگفت: اى خواجه ! مرا بر قومى فروختى كه ايشان نماز شب نمى خوانند، مرا از ايشانباز ستان. حسن وى را از ايشان بازستاند.(128)

9 - ((محمّد بن صالح )) مى گويد:((وقتى پدرم از دنيا رفت و كارها به دست من افتاد،پدرم قبضهايى از اموال ((غريم )) يعنى حضرت مهدى (عليه السلام ) (188) برعهدهمردم داشت.

بيست و نهم: و نيز روايت كرده از محمّد بن صالح كه گفت: نوشتم و سؤال كردم از آن حضرت، دعا از براى بادشاله و او را عبدالعزيز حبس كرده بود و رخصتخواستم در كنيزكى كه از او طلب فرزند بكنم. جواب رسيد كه: (فرزند بخواه از آنجاريه و مى كند خداوند آنچه را كه مى خواهد و محبوس را خداوند خلاص مى كند.)

مجازات ترك نماز واجب يا بى اهميتى به آن  حديث: 1 حدثنى محمد بن موسى بنالمتوكل رضى الله عنه قال حدثنى عبدالله بن جعفر الحميرى عن محمد بن الحسين بن ابىالخطاب عن الحسن بن محبوب عن جميل بن صالح عن بريد بن معاويه العجلى عن ابى جعفرعليه السلام قال قال رسول الله صلى الله عليه و آله ما بين المسلم و بين الكافر الاان يترك الصلاه الفريضه متعمدا او يتهاون بها فلا يصليها.