حرف تصغیر

لغت نامه دهخدا

حرف تصغیر. [ ح َ ف ِ ت َ ] ( ترکیب اضافی، اِ مرکب ) کاف و واو است، چنانکه در مردک و پسرک. ( المعجم ص 172 ). و در ص 182 آرد: حرف تصغیر و آن واوی است که بجای کاف استعمال کنند، چنانکه شاعر گفته است:
چشم خوش تو که آفرین باد برو
با ما نظری نمیکند ای پسرو.
یعنی ای پسرک. و در ص 163 آرد: و آن جیمی است موصول به هاء بیان حرکت، چنانکه غلامچه و بادامچه و باغچه و سراچه.

فرهنگ فارسی

کاف و واو است

جمله سازی با حرف تصغیر

واژه کاباره حرف تصغیر از camera لاتین است و معنی آن می‌شود «اتاق کوچک». این واژه لاتین به صورت camberette به فرانسوی شمالی قدیم راه یافت و از آنجا به صورت cabret به هلندی میانه و از آن طریق به دیگر زبان‌ها راه یافت.