تشراب به معنای نوشیدن آب شرب است. آب نوشیدنی، که به آن آب خوردن یا آب آشامیدنی نیز گفته می‌شود، آبی است که از نظر عوامل فیزیکی، شیمیایی و بیولوژیکی در حد استانداردهای معتبر قرار دارد و مصرف آن، چه در کوتاه‌مدت و چه در بلندمدت، عوارض مضری برای بدن انسان ایجاد نمی‌کند. این تعریف با آیین‌نامه بهداشت محیط که در سال ۱۳۷۱ به تصویب دولت رسیده، همخوانی دارد. آب آشامیدنی به آبی با کیفیت مناسب اطلاق می‌شود که می‌توان آن را بدون نگرانی از اثرات منفی کوتاه‌مدت یا بلندمدت مصرف کرد. در بسیاری از کشورهای توسعه‌یافته و برخی کشورهای در حال توسعه، آب آشامیدنی از طریق سیستم لوله‌کشی به منازل منتقل می‌شود و کمتر از ۵٪ از این آب صرف نوشیدن می‌شود.
تشراب
لغت نامه دهخدا
جملاتی از کلمه تشراب
دائم‌الخمر مانند بت‌پرست است. شراب برایش رعشه بدن پدید می‌آورد، مردانگی، انصاف و مروت او را نابود می‌کند. شراب است که شراب‌خوار را وادار به جسارت نسبت به نزدیکان، اقوام و خویشان می‌کند و او را به خون‌ریزی و زنا وادار می‌سازد؛ حتی از زنا با محارم نیز ایمن نمی‌تواند باشد. او پس از مستی این کار را بی‌توجه انجام می‌دهد و خلاصه، شراب وادارکننده به هر نوع شر و اعمال ضدانسانی است.
