قلعه سید

لغت نامه دهخدا

قلعه سید. [ ق َ ع َ س َی ْ ی ِ ] ( اِخ ) ده کوچکی است از دهستان غار بخش ری شهرستان تهران. سکنه آن 54 تن است. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 1 ).
قلعه سید. [ ق َ ع َ س َی ْ ی ِ ] ( اِخ )دهی است از دهستان میان آب بخش مرکزی شهرستان شوشتر، واقع در 8هزارگزی جنوب باختری شوشتر و 6هزارگزی باختر راه تابستانی شوشتر به بندقیر و کنار خاوری رود شطیط. موقع جغرافیایی آن دشت و هوای آن گرمسیری است سکنه آن 150 تن آب آن از کارون و محصول آن غلات، برنج، صیفی، کنجد و شغل اهالی زراعت است. راه در تابستان اتومبیل رو است. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 6 ).
قلعه سید. [ ق َ ع َ س َی ْ ی ِ ] ( اِخ ) ده کوچکی است از دهستان شرقی بخش مرکزی شهرستان دزفول، واقع در 6هزارگزی جنوب خاوری دزفول و 5هزارگزی جنوب باختری اتومبیل رو شوشتر به دزفول. سکنه آن 40 تن است. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 6 ).
قلعه سید. [ ق َ ع َ س َی ْ ی ِ ] ( اِخ ) دهی است از دهستان حومه بخش مرکزی شهرستان کازرون، واقع در 7هزارگزی جنوب کازرون، خاورکوه مست یا قیله. موقع جغرافیایی آن دامنه و هوای آن گرمسیری و مالاریائی است. سکنه آن 771 تن، آب آن از قنات و محصول آن غلات و صیفی و شغل اهالی زراعت است. راه مالرو دارد. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 7 ).، قلعه سید. [ ق َ ع َ ی ِ س َی ْ ی ِ ] ( اِخ ) دهی است از دهستان گله دار. بخش کنگان شهرستان بوشهر، واقع در 89هزارگزی جنوب خاور کنگان و 4هزارگزی راه مالرو پس رودک به بیرم.موقع جغرافیایی آن جلگه و هوای آن گرمسیری مالاریایی است. سکنه آن 96 تن است. آب آن از قنات و چاه و محصول آن غلات، تنباکو و پیاز و شغل اهالی زراعت است. راه آن مالرو است. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 7 ).

فرهنگ فارسی

کلاته ایست در سبزوار

دانشنامه عمومی

قلعه سید (کازرون). قلعه سید ( کازرون )، روستایی از توابع بخش مرکزی شهرستان کازرون در استان فارس ایران است. مردم این روستا همانند روستا های اطراف لرتبار هستند و به زبان لری محلی سخن می گویند
در لغت نامه معروف دهخدا آمده است:
قلعه سید. ( اِخ ) دهی است از دهستان حومهٔ بخش مرکزی شهرستان کازرون، واقع در ۷ هزار گزی جنوب کازرون، خاورکوه مست یا قیله. موقعیت جغرافیایی آن دامنه و هوای آن گرمسیری و مالاریائی است. سکنهٔ آن ۷۷۱ تن، آب آن از قنات و محصول آن غلات و صیفی جات و شغل اهالی زراعت است. راه مالرو دارد.
این روستا تقریبأ از ۵ الی ۶ محله قدیمی تشکیل شده که به مرور زمان گسترش یافته است. بافت قدیمی تر روستا به «سرآسیو» نزدیک تر است و هنوز آثار دیوارهای خشتی در آن وجود دارد. محله دیگری که گودال بزرگی در آن وجود دارد که سابقأ مردم برای ساخت خانه و ایجاد خشت از آن خاک برداری نموده اند در زبان محاوره مردم روستا ( سرگُرو ) نامیده می شود. هم اکنون این گودال پر شده و آن را به صورت میدان درآورده اند و به پارک تبدیل شده است. سایر محلات: «محله کردستان» «محله باغ نو» «گودسیبی» «سرجاخرمن» «دهنو» که معروف ترین قسمت همان «سرآسیو» ( سرآسیاب ) می باشد. امکانات روستا اغلب در بخش ورودی روستا واقع شده است. این روستا دو نانوایی دارد که یکی در همان ابتدای روستا و دیگری در وسط روستا واقع شده. حسینیه بزرگ ثارالله در بخش غربی روستا نزدیک به جاده منتهی به امامزاده میرعماد الدین ( میرحمال ) واقع می باشد.
این روستا در دهستان دریس قرار دارد و بر اساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۹۵، جمعیت آن ۲۱۸۵ نفر ( ۵۸۵ خانوار ) بوده است.
شغل اکثر مردم این روستا کشاورزی و دامداری است همچنین ورزش مورد علاقه جوانان فوتبال است. [ نیازمند منبع]

جمله سازی با قلعه سید

تل موشکی مربوط به هزاره دوم قبل از میلاد است و در شهرستان بهبهان، بخش مرکزی، دهستان حومه، روستای قلعه سید واقع شده و این اثر در تاریخ ۱ مرداد ۱۳۸۶ با شمارهٔ ثبت ۱۹۲۸۰ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
تل گچی صفر هیجده در شهرستان شوشتر، روستای قلعه سید واقع شده و این اثر در تاریخ ۵ آذر ۱۳۸۰ با شمارهٔ ثبت ۴۲۲۲ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسید.
تل اشرفی (۲) ۰۳۶ در شهرستان شوشتر، روستای قلعه سید واقع شده و این اثر در تاریخ ۵ آذر ۱۳۸۰ با شمارهٔ ثبت ۴۲۸۴ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
تل اشرفی الف در شهرستان شوشتر، روستای قلعه سید واقع شده و این اثر در تاریخ ۵ آذر ۱۳۸۰ با شمارهٔ ثبت ۴۳۱۳ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
تپه قلعه سید (تل اشرفی ۱) در شهرستان شوشتر، روستای قلعه سید واقع شده و این اثر در تاریخ ۵ آذر ۱۳۸۰ با شمارهٔ ثبت ۴۳۳۰ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده‌است.
تپه بقارا مربوط به هزاره چهارم پیش از میلاد است و در شهرستان بهبهان، بخش مرکزی، دهستان حومه، ۱ کیلومتری غرب روستای قلعه سید واقع شده و این اثر در تاریخ ۱ مرداد ۱۳۸۶ با شمارهٔ ثبت ۱۹۲۴۰ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.