عبدالباسط محمد عبدالصمد سلیم داود قاری مشهور و برجسته‌ای از مصر بود. او به عنوان محبوب‌ترین قاری در جهان اسلام شناخته می‌شود. به خاطر سبک خاص و آهنگین، قدرت صدا و لحن احساسی‌اش، به او لقب حنجره طلایی داده‌اند. او به عنوان بزرگ‌ترین سفیر قرآن و مسلمانان شناخته می‌شود و طرفداران و مقلدان زیادی در سرتاسر جهان دارد. همچنین، او نخستین رئیس اتحادیهٔ قاریان و حافظان قرآن در مصر بود. معمولاً از عبدالباسط به همراه منشاوی، خلیل الحصری و مصطفی اسماعیل به عنوان چهار قاری بزرگ و تأثیرگذار در دوران معاصر یاد می‌شود. عبدالباسط محمد عبدالصمد در سال ۱۹۲۷ در روستای «المزاعزه»، یکی از توابع شهر ارمنت در استان قنا واقع در جنوب مصر، به دنیا آمد. پدربزرگ او معلم حفظ و تجوید قرآن بود. عبدالباسط در سن ۶ سالگی به مکتب حفظ قرآن در ارمنت رفت و در ۹ سالگی موفق به حفظ کامل قرآن شد. با رسیدن به سن ۱۲ سالگی، از شهرها و روستاهای مختلف استان قنا، به ویژه از جانب اصفون المطاعنه، دعوت‌های زیادی به سوی او ارسال شد، زیرا گواهی محمد سلیم که به او اعطا شده بود، مورد اعتماد و اطمینان مردم قرار گرفته بود. او در سال ۱۹۵۰ به مراسمی که برگزار شده بود، شرکت کرد. در آن مجلس، یکی از نزدیکان وی از مسئولان درخواست کرد که او بتواند به مدت ده دقیقه تلاوت کند. وی آیاتی از سوره احزاب را خواند و این تلاوت به مدت یک و نیم ساعت ادامه یافت و با استقبال زیادی از سوی مردم مواجه شد.
عبدالباسط
لغت نامه دهخدا
فرهنگ فارسی
فرهنگ اسم ها
معنی: بنده خدای گسترش دهنده، بنده گستراننده، بنده ی خدای بسط دهنده و گسترش دهنده، ( باسط از نام های خداوند )، عبد ( بنده ) + باسط ( گستراننده، گسترش دهنده و از نامهای خداوند )، نام قاری بزرگ مصری
دانشنامه آزاد فارسی
جملاتی از کلمه عبدالباسط
در مصر با عبدالباسط عبدالصمد و برخی علما ملاقات کرد و در آنجا پیشنهاد اقامت در دانشگاه الازهر به وی شد. در حین سفر به بیروت، در کشتی، با «منعم» یکی از اساتید دانشگاهی در عراق که شیعه مذهب بود آشنا می‌شود.
