شیرین خطاب

لغت نامه دهخدا

شیرین خطاب. [ خ ِ ] ( ص مرکب )شیرین سخن. شیرین بیان. ( یادداشت مؤلف ):
ز بالای منبر چو گویا شود
زبان خطیبان شیرین خطاب.سوزنی.رجوع به مترادفات کلمه شود.

جمله سازی با شیرین خطاب

شب خرد آن ناصح شیرین خطاب کرد مشفق وار آواز عتاب
ز بالای منبر چو گویا شود زبان خطیبان شیرین خطاب