شهماروند

لغت نامه دهخدا

شهماروند. [ ش َ مارْ وَ ] ( اِخ ) تیره ای از اسیوند هفت لنگ. ( جغرافیای سیاسی کیهان ص 73 ). رجوع به اسیوند شود.

جمله سازی با شهماروند

💡 سهراب خان بزرگ طایفه شهماروند بوده که اولین کسی بود که در این نقطه (بنه سهراب فعلی) سکنی گزید