دیرمان

دیرمان ای به کمالی که در آغاز وجود بر وجود چو تویی راه دویی مسدودست

بازآوریم کین خود از تازیان چنانک آورد باز رستم‌، صد کین دیرمان

تو دیرمان به جهان و جهانیان که تو را بدین به خلق فرستاد رازق فتاح

تو دیرمان که نکوکاری و وفاداری که ناگزیر همین باشد اقتضای جهان

در عشق کز سلامت جان بر لب آمد اکنون من خیر باد کردم تو دیرمان سلامت