خطار

کلمه خطار در زبان فارسی دارای چندین معنی متنوع است که در زمینه‌های مختلف به کار می‌رود. معانی اصلی این واژه عبارت‌اند از:

مخاطره یا جمع خطر: در این معنا، خطار به حالت یا موقعیتی اشاره دارد که احتمال وقوع آسیب، زیان یا خطر در آن وجود دارد. این کاربرد بیشتر به مفهوم ریسک یا موقعیت پرخطر مربوط می‌شود.

نیزه‌زن یا تیرانداز: خطار در این معنا به کسی اطلاق می‌شود که با نیزه یا تیر به جنگ یا شکار می‌پردازد. این کاربرد بیشتر در متون تاریخی، حماسی یا نظامی دیده می‌شود و نقش فردی را نشان می‌دهد که مهارت بالایی در جنگاوری یا شکار دارد.

منجنیق یا فلاخن: در این معنا، خطار به ابزار یا ماشین جنگی قدیمی اشاره دارد که برای پرتاب سنگ یا تیر در نبردها استفاده می‌شد. این ابزار در جنگ‌های قدیمی برای تخریب دیوارها یا پرتاب اشیاء سنگین استفاده می‌شد.

لغت نامه دهخدا

خطار. [ خ َطْ طا ] ( ع ص ) نیزه جنبان و جنباننده. ( منتهی الارب ) ( از تاج العروس ). || نیزه زننده. ( منتهی الارب ). || مرد دست بردارنده برای انداختن تیر. ( منتهی الارب ) ( از تاج العروس ). || عطار. ( منتهی الارب ). || ( اِ ) روغن زیت که با افاویه طیب گیرند. || شیر بیشه. ( منتهی الارب ) ( از تاج العروس ). || منجنیق. || فلاخن. ( منتهی الارب ).
خطار. [ خ ِ ] ( ع مص ) مصدر دیگر است برای مخاطره. رجوع به مخاطره در این لغت نامه شود. || ( اِ ) ج ِ خطر. ( منتهی الارب ).

فرهنگ فارسی

مصدر دیگر است برای مخاطره یا جمع خطر

جملاتی از کلمه خطار

چه می‌گویم چه مرد این حدیثم خطار رفت این سخن یارب امانی