حقق

لغت نامه دهخدا

حقق. [ ح َ ق َ ] ( ع مص ) احق شدن. ( منتهی الارب ).
حقق. [ ح ُ ق ُ ]( ع اِ ) جج ِ حِق. ( منتهی الارب ). رجوع به حِق شود.
حقق. [ ح ُ ق َ ] ( ع اِ ) ج ِ حقه. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ). رجوع به حقه شود.

فرهنگ فارسی

جمع حقه

دانشنامه اسلامی

[ویکی الکتاب] تکرار در قرآن: ۲۸۷(بار)

جمله سازی با حقق

💡 حقق است شما را که بنده را چه قدر ازین سه چیز نصیب است وزین سه نوع نصاب